Dieta ketogeniczna, często zwana dietą keto, to model żywieniowy charakteryzujący się niskim spożyciem węglowodanów i wysokim spożyciem tłuszczów. Pochodząca z lat 20. XX wieku jako metoda leczenia epilepsji, dieta ketogeniczna zyskała popularność jako strategia odchudzania i poprawy zdrowia metabolicznego.
Podstawowym założeniem diety ketogenicznej jest ograniczenie spożycia węglowodanów (do około 20-50 gramów dziennie), co skłania organizm do przechodzenia na alternatywne źródło energii – tłuszcze. Zamiast przekształcać węglowodany w glukozę, organizm rozkłada tłuszcze na ciała ketonowe, które mogą być wykorzystane jako paliwo, zwłaszcza dla mózgu.
Przejście na dietę ketogeniczną często wiąże się z okresem adaptacji, który może trwać od kilku dni do kilku tygodni. W tym czasie mogą wystąpić tymczasowe objawy, takie jak bóle głowy, zmęczenie czy drażliwość, znane powszechnie jako „grypa keto”. Te objawy zanikają, gdy organizm adaptuje się do korzystania z ciał ketonowych jako głównego źródła energii.
Dieta ketogeniczna była badana pod kątem wielu korzyści zdrowotnych, w tym utraty wagi, poprawy kontroli glikemii, zmniejszenia ryzyka chorób serca oraz poprawy funkcji kognitywnych. Jednakże, jak każda dieta, dieta ketogeniczna może mieć potencjalne skutki uboczne, takie jak niedobór składników odżywczych, problemy trawienne, zmęczenie i zaburzenia snu.
Dieta ketogeniczna może być stosowana przez osoby aktywne fizycznie, chociaż opinie na temat jej wpływu na wydolność są podzielone. Niektórzy sportowcy stosują dietę ketogeniczną i osiągają znaczące wyniki, ale efekty mogą różnić się w zależności od osoby.
Podstawą diety ketogenicznej są tłuszcze, zarówno zwierzęce, jak i roślinne. Białko jest spożywane w umiarkowanych ilościach, a węglowodany są ograniczone. Należy pamiętać, że podczas diety ketogenicznej ważne jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości błonnika i składników odżywczych, a także picie dużo wody.
Dieta ketogeniczna, nierzadko błyskająca na kartach renomowanych publikacji o zdrowiu, może wydawać się dla wielu zaskakująca, jeśli nie kontrowersyjna. Wymaga ona, bowiem, przekształcenia tradycyjnego paradygmatu żywieniowego, przesuwając balans energetyczny ku tłuszczom, ograniczając jednocześnie spożycie węglowodanów do minimum. Ta pozornie prostolinijna redefinicja stosunku makroskładników...