Psychoterapia to forma pomocy w trudnościach psychologicznych, na którą składają się indywidualne sesje z psychoterapeutą. Terapia prowadzona w kierunku psychodynamicznym, co oznacza, że jest ukierunkowana nie tylko na bezpośrednio obserwowane objawy czy zachowania, ale także na nieświadome przeżycia i funkcjonowanie dzieci. Praca terapeutyczna opiera się również na relacji między pacjentem a terapeutą, która rozwija się w czasie. Ich celem jest nie tylko eliminacja lub złagodzenie trudności czy objawów, ale także zmiana świata wewnętrznego, czyli m.in. wizerunku siebie i wobec innych. Psychoterapia dla małych pacjentów w dużej mierze opiera się na swobodnej zabawie z dzieckiem, dzięki której może ono bezpiecznie sygnalizować i pracować nad trudnymi dla niego obszarami i tematami. Wykorzystywane są również zajęcia artystyczne i gry.
Spis treści
Jak długo trwa psychoterapia dla Dzieci?
Sesje terapeutyczne odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu o określonej godzinie i trwają 45 minut. Ponadto przynajmniej raz na kilka miesięcy odbywa się z rodzicami dyskusja psychoedukacyjna. Psychoterapia psychodynamiczna jest terapią długoterminową, dlatego czas jej trwania ustalany jest indywidualnie, w zależności od potrzeb pacjenta.
Psychoterapia dziecięca a rodzice?
Psychoterapia jest zawsze poprzedzona sesją doradczą, której celem jest uzyskanie informacji i wcześniejsze zrozumienie opisanych trudności oraz udzielenie odpowiedniej pomocy. Na pierwszą konsultację zapraszamy rodziców bez dzieci.
Rozmowy z rodzicami dzieci odbywają się w dwuosobowym zespole.
W czym może pomóc psychoterapia dla dzieci?
- trudności emocjonalne, w tym częste lub intensywne uczucia strachu, lęku, stresu, smutku, apatii, płaczu, nadwrażliwości, silnej drażliwości, częstych wahań nastroju;
- Trudności społeczne, w tym wycofanie się, nieśmiałość, trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami i dorosłymi, częste konflikty i niezadowolenie;
- Zachowanie wymagające, w tym bunt, agresja, przemoc, impulsywność, częste i gwałtowne wybuchy gniewu, nieprzestrzeganie norm i zasad, zachowanie prowokacyjne, wytrwałość;
- Ból depresyjny, psychosomatyczny, psychogenny, fobie, obsesje, zaburzenia snu i odżywiania, ćwiczenia toaletowe, oddawanie moczu, tiki, mutyzm wybiórczy, nadpobudliwość, zaburzenia koncentracji;
- dysharmonijny rozwój, zaburzenia ogólnego rozwoju;
- trudności w szkole, m.in. trudna adaptacja do przedszkola/szkoły, trudności w nauce, fobia szkolna
- niewystarczająca i/lub niestabilna samoocena;
- zachowanie autodestrukcyjne;
- trudna sytuacja rodzinna, szkolna lub osobista;
- inne uciążliwe trudności rozwojowe i/lub trudności psychologiczne.
artykuł inspirowany tą stroną
