Wygląd: Łodyga zwykle rozgałęziona, wewnątrz pusta, soczysta, trójkątna. Liście jajowato-podłużne, im wyższesze tym węższe, karbowane, liście poboczne lirowato-pierzaste z wydłużonym koniuszczkiem. Kwiaty w kątach liści, na długich szypułach, różnobarwne, od białych poczynając, w żółtych i błękitnych zabarwieniach aż do fioletu. Owoc — torebka trójścienna. Nasiona drobne, jajowate, jasno-brunatne. Zapach lekko korzenny; szczególnie uwydatnia się po roztarciu. Smak słodkawo-śluzowaty, rzeżuchowaty.
Fiołek Trójbarwny ROŚNIE na miedzach, w jasnych lasach, po odłogach i zaroślach.
Fiołek Trójbarwny UPRAWA. Hodowany należy do najpiękniejszych ozdób ogrodowych, lecz nadaje się też do obsiewania nieco podmierzwionych ugorów i pastwisk. Lubi ziemię lekką, piaszczystą, jednak dosyć żyzną i miernie wilgotną, położenie słoneczne. Zasiewa się możliwie przed deszczem w marcu lub kwietniu, albo też na jesieni dla otrzymania wcześniejszych kwiatów w następnym roku. Odległość roślin co 30 cm. Przed zasiewem glebę spulchnić. Nawozić nie trzeba. Młode rośliny oplewić.
Fiołek Trójbarwny KWITNIE od maja do września.
Fiołek Trójbarwny ZBIERA SIĘ wierzchołki rośliny, okryte pączkami i rozwiniętymi kwiatami, przez cały czas kwitnienia; jednakże zbiór wcześniejszy jest wydatniejszy co do ilości kwiatów. Ścinać sierpem lub nożyczkami. Suszyć starannie aby ziele nie zgniło.
Fiołek Trójbarwny SKŁADNIKI: Olejek lotny, śluz, ostry gorzknik (wiolina), guma, białko, kwas salicylowy (salicylat metylowy), winian magnezji.
Fiołek Trójbarwny UŻYTEK. Herbatę pije się przy leczeniu wszelkich wyrzutów skórnych, zołzów, egzemy (wysypki mlecznej u dzieci), furunkułów, podrażnień skóry przy neuro-artretyzmie, dalej przy leczeniu utrudnionego oddawania moczu, chorobach pęcherza i nerek. Dla maleńkich dzieci na oczyszczenie krwi robi się herbatę, biorąc (na 3 dawki w jednym dniu) razem 10 gramów ziela na ¼ litra wody; odwar słodzi się miodem. Dla większych dzieci i dla dorosłych można brać odpowiednio więcej. (Zbyt silna herbata drażni jelita, pobudza do biegunki, a nawet wywołuje wymioty).
Dr Walser zaleca dawać dzieciom zołzowatym (skrofulicznym) herbatę z bratków stosując równocześnie kąpiele słodowe.
Można też ziele gotować w mleku.
Do spędzenia ognipióra, wysypki mlecznej u dzieci, używa się ziela zewnętrznie: rozgniata się bratki i zmieszane z mlekiem przykłada na twarz. Odmiany kwitnące błękitno są więcej cenione od żółtych.
// Tekst jest fragmentem książki: DR. AUGUST CZARNOWSKIEGO, pt ZIELNIK LEKARSKI
